σφήκεσσιν ἐοικότες

     ἐκχέω

     ἐκ-χέω

    (fut. ἐκχεῶ, aor. ἐξέχεα - эп. ἔκχευα; pass.: aor. ἐξεχύθην (ῠ), pf. ἐκκέχῠμαι)

    1) выливать

    

(πηγάς Eur.; ἀπόνιτρον Arph.; ἀνθλία ἐκχυθεῖσα Arst.)

    2) возливать

    

(οἶνον δεπάεσσιν Hom.)

    3) разливать

    

(ὕδωρ ἐκχύμενον Hom.)

    4) выливать, опорожнять

    

(τὸν χοᾶ Men.)

    5) проливать, лить

    

(αἷμα πέδῳ Aesch.; δάκρυα Plat.; τὸ σπέρμα εἰς τέν γῆν Arst.)

    6) высыпать, вытряхивать

    

(ὀϊστούς Plat., med. Hom.)

    7) заставлять проливать, вызывать

    

(λόγοι δάκρυα ἐκχέονται Plut.)

    8) разбрасывать, расточать

    

(ὄλβον Aesch.; πατρῴαν κτῆσιν Soph.; τέν δόξαν τῶν προβεβιωμένων Plut.; εὐρείας ἐλπίδας Anth.)

    9) раскидывать, распростирать

    

(τὰς ὀθόνας Luc.; δέσματα ἐξεκέχυντο Hom.)

    10) ( о людях) направлять, бросать

(εἰς ἐρημίαν τέν στρατιάν Plut.)

; преимущ. pass. бросаться, устремляться, выбегать, высыпать

    

(σφήκεσσιν ἐοικότες Hom.; ἐκ τοῦ τεῖχεος Her.; εἰς τέν ὁδόν Plut.)

    11) pass. целиком отдаваться, предаваться

    

(εἴς τινα Polyb. и πρός τινα Plut.)

    12) (тж. ἐ. γλῶσσαν Soph.) рассказывать

    

(ἅπαντα Arph.)

    13) распевать, петь

    

(μολπὰς δακρυρρόους Eur.)

    14) pass. предаваться восторгу, ликовать

    

(ἐκχυθῆναί τινι Arph.)

ἐκχέω (later[suff] ἐκφων-χύνω Ev.Matt.23.35 ([voice] Pass.), etc., condemned by Luc. Pseudol.29), [tense] fut. - χέω (v. χέω): [tense] aor. 1 ἐξέχεα (also imper.

A

ἔκχυσον Hsch.

); [dialect] Ep. [tense] aor. [voice] Med.

ἐκχευάμην Od.24.178

: [tense] pf.

ἐκκέχῠκα Men. 915

:— pour out, prop. of liquids,

οἶνον Il.3.296

;

αἷμ' ἐκχέας πέδοι A. Eu. 653

, cf.Ev.Matt.23.35 ([voice] Pass.);

ἀναίτιον αἷμα SIG 1181.5

(Jewish, ii B.C.);

πηγάς E.HF 941

;

δάκρυα Pl.Smp. 215e

([voice] Pass.), Plu.Alc.6;

ὁ οἶνος ἐκχεῖται

is spilt, Ev. Matt.

9.17

: metaph., (in [voice] Med.) ταχέας δ’ ἐκχεύατ' ὀϊστούς he poured forth his arrows, Od.22.3, 24.178;

σοὶ.. δαίμονες.. ἐλπίδας ἐξέχεαν Pl.Epigr.7.4

.

b pour away: hence, spill, a vessel,

ποδάνιπτρον Ar.Fr. 306

; τὸν χόα Men.l.c.:—[voice] Pass., to be drained, εἰς [διώρυχα] PRyl.154.18 (i A.D.).

2 of words, pour forth, utter, Ar. Th. 554;

μολπάς E.Supp. 773

;

πολλὴν γλῶσσαν ἐκχέας μάτην S.Fr. 929

, cf. A.Ag. 1029 (lyr.).

3 pour out like water, squander, waste,

ὄλβον Id.Pers. 826

;

τὰ πάντα Id.Ch. 520

, cf. S.El. 1291;

πλοῦτον ἐξέχεεν εἰς δαπάνας AP9.367

(Luc.);

ἐ. τά τε αὑτοῦ καὶ ἑαυτόν Pl.R. 553b

; spoil,

τὸ πᾶν σόφισμα S.Ph.13

.

4 spread out, λίνα, ὀθόνας, A.R.2.902 (tm.), Luc.Am.6.

5 throw down,

τινὰ κατὰ τοῦ κρηνοῦ D.H.13.8

, cf. 4.7, 14.10.

6 ὕπνον ἐ. shed, i.e. shake off sleep, Herod.7.7.

7 = συγχέω, ὅρκια Hsch. s.v. ἐξέχεαν.

II [voice] Pass., used by Hom. mostly in [tense] plpf. ἐξεκέχυντο, as also in [ per.] 3sg.[dialect] Ep.[tense] aor. ἐξέχῠτο or ἔκχῠτο, part. ἐκχύμενος [ῠ]: later [tense] fut.

ἐκχῠθήσομαι Hero Aut.4.1

:—pour out, stream out or forth, prop. of liquids, Il.21.300, Od.19.504, etc.;

ἐκ δ' ἄρα πᾶσαι χύντο χαμαὶ χολάδες Il.4.525

; so

ἐξεχύθη τὰ σπλάγχνα Act.Ap.1.18

: metaph., of persons,

σφήκεσσιν ἐοικότες ἐξεχέοντο Il.16.259

; ἱππόθεν ἐκχύμενοι pouring from the [wooden] horse, Od.8.515;

ἐκχυθέντες ἁλέες ἐκ τοῦ τείχεος Hdt.3.13

: generally, to be spread out,

πολλὰ δὲ [δέσματα].. μελαθρόφιν ἐξεκέχυντο Od.8.279

;

σάρκες εἰς ὑπέρογκον ἐκκεχυμέναι πιότητα Luc.Am.14

.

2 metaph.,

ῥηθέντα ματαίως ἐκκέχυται στομάτων Emp.39.3

; to be cast away, forgotten,

ἐκκέχυται φιλότης Thgn. 110

;

αἱ πρόσθεν ὁμολογίαι ἐκκεχυμέναι εἰσίν Pl.Cri. 49a

.

3 give oneself up to any emotion, to be overjoyed, Ar.V. 1469 (lyr.); ἐ. εἰς ἑταίρας, εἰς τὸν κίνδυνον, give oneself up to.., Plb.31.25.4, 3.19.1; ἐπὶ τὰ εὐτρεπισθέντα, of a glutton, Ph.1.38;

ἁβρὰ γελῶν ὄμμασιν ἐκκέχυσαι AP12.156

.

4 lie languidly, ib.5.54.8 (Diosc.).

5 metaph., of Time,

ἐ. κατὰ τὴν χρονικὴν παράτασιν Procl.Inst.55

.

6 extend, of a piece of land, CPR1.8,al. (i A.D.).

ἐνόδιος, α, ον, [dialect] Ep. [full] εἰνόδιος, η, ον Il.16.260, and so Trag. in lyr., in fem. εἰνοδία: Thess. [full] Ἐννοδία IG9(2).358, 1286; later ος, ον Paus. 3.14.9:—

A in or on the way, σφήκεσσιν ἐοικότες.. εἰνοδίοις like wasps that have their nests by the way-side, Il.16.260; ἐ. σύμβολοι omens seen on the way, portending good or ill success, A.Pr. 487;

πόλεις Plu.Aem.8

;

στάσεις σκηνῶν Id.Ant.9

;

ὅπλα

for use by the way,

D.H. 4.48

.

2 Subst. ἐνόδια, τά, nets for stopping the pathways, X.Cyn. 6.9.

b blisters caused by walking, Thphr.Sud.15.

II epith. of divinities, who had their statues by the way-side or at cross-roads, most freq. of Hecate,

εἰνοδίας Ἑκάτης S.Fr.535.2

; also of Persephone,

ἐνοδία θεός Id.Ant. 1199

;

εἰνοδία θυγάτηρ Δάματρος E. Ion 1048

;

δαίμων ἐνοδία IG14.1390

; and Ἐνοδία alone, Hp.Morb.Sacr. 1, E.Hel. 570, AP6.199 (Antiphil.), IGIl.cc.;

ἡ Ἐνόδιος Paus.

l. c., v.l. in Hp.l.c.; also of Hermes, Theoc.25.4, etc.

ἐριδμαίνω,

A = ἐρεθίζω, to provoke to strife, irritate,

σφήκεσσιν ἐοικότες.. οὓς παῖδες ἐριδμαίνωσιν Il.16.260

.

II intr., = ἐριδαίνω, contend, A.R.3.94 ; of friendly rivalry, Mosch.2.69 ;

διάτι APl.4.297

;

ἐριδμαίνεσκε χροῆς ὕπερ Nic.Al. 407

;

περὶ νίκης Nonn.D.37.490

: c. inf.,

φιλήματος ἄκρα φέρεσθαι Theoc.12.31

.

2 c. dat., contend against, Nonn.D.7.355, al.

Grammatical information: adj.

Meaning: in χλούνην σῦν ἄγριον... ὅς κακὰ πόλλ' ἔρδεσκεν ἔθων Οἰνῆος ἀλωήν (Ι 540), pl. σφήκεσσιν ἐοικότες..., οὕς παῖδες ἐριδμαίνουσιν ἔθοντες (Π 260).

Origin: XX [etym. unknown]

Etymology: In antiquity = βλάπτων, φθείρων, or ἐρεθίζοντες; also ἔθει φθείρει, ἐρεθίζει H. Others connected εἴωθα `is used'. - Against the last interpretation can be said, that beside the old perfect εἴωθα indicating a situation there is no other form, and that the construction conflicts with that of εἴωθα, and that a translation `acting conform his character' v. t., from a swine is strange. Still this seems to fit very well. Doubtful also K. Fr. W. Schmidt KZ 45, 231ff. connected ἔθων as present to ὠθέω. Cf. also Leumann Hom. Wörter 212f. - Diff. on ἔθω (to εἴωθα, ἔθος) Bechtel Lex. s. v. DELG prefers βλάπτων (which seems rejected by ἐριδμαίνουσι). Not to ἔθρις.

Page in Frisk: 1,449-450